{ อาคารพรินซิเพีย } ห้องทำงานแม่ทัพ

ห้องทำงานแม่ทัพ

{ อาคารพรินซิเพีย }

อาคารพรินซิเพีย อาคารหินอ่อนสีขาว ออกแบบตามสไตล์โรมันเก่า ด้วยที่แห่งนี้ตั้งมาตั้งแต่กรุงโรมล่มสลาย
แต่ปิดซ่อนเร้นเสมอมา เป็นอาคารที่ทำงานของแม่ทัพประจำค่ายจูปิเตอร์แต่ละรุ่น ภายในมีห้องมากมาย และ วุฒิสมาชิกสภาเซเนทที่ทำหน้าที่อาคารแห่งนี้
สำหรับชาวค่ายที่มาใหม่ ทุกคนจะมารายงานตัวต่อแม่ทัพประจำค่ายเพื่อตรวจสอบพ่อแม่เทพเจ้าของคุณว่าเป็นสายเลือดเทพองค์ใด และ คัดสรรกองร้อย
แต่ละกองร้อยจะมีเซนจูเรี่ยนเป็นหัวหน้า ดูแลเหล่าชาวค่ายที่สังกัดกองร้อยนั้นๆ และ ความระเบียบร้อย รวมไปถึงอาคารที่พักในเขตพื้นที่กองร้อยของตนเอง


S.P.Q.R. เซนาดัส พอมพูลัส โรมานัส

{ แบบฟอร์มรายงานตัว }
ชื่อเต็มของคุณ ::
อายุ ::
ชื่อบิดาหรือมารดาฝั่งมนุษย์ ::
ลักษณะนิสัย ::
วันเกิด ::

สิ่งที่ชอบ ::
สิ่งที่เกลียด ::

โรคประจำตัวใดที่เด่นชัดที่สุด :: (( แน่นอนว่ามนุษย์กึ่งเทพทุกคนที่เกิดมาจะเกิดมาพร้อมโรคดิสเล็กเซีย และ สมาธิสั้น แต่จะมีแค่ 1 โรคที่เด่นชัดที่สุด อีกโรคค่อนข้างเบา
สำหรับสมาธิสั้นจะส่งผลต่อการต่อสู้ เอาชีวิตรอดได้ดีเยี่ยมและฝึกฝนได้ง่าย
ส่วนดิสเล็กเซียจะส่งผลในการอ่านภาษาอังกฤษ ยิ่งเด่นชัดจะทำให้อ่านประโยคอังกฤษยาวๆ ไม่ได้ถ้าไม่เว้นวรรค
เพราะคุณจะเห็นเป็นภาษาละติน บางครั้งจะเห็นข้อความลับที่แฝงในประโยคอังกฤษชัดเจนกว่าคนโรคนี้เบา ))
สามารถเด่นชัดทั้งคู่ได้

** รอแม่ทัพตรวจสอบบันทึกเทพที่แจ้งไว้ ว่าท่านเป็นบุตรธิดาของเทพองค์ใด พร้อม บรรจุเข้ากองร้อย **

** หลังจากท่านได้รับการรับรองและทราบกองร้อยแล้ว ให้ท่านไปตรวจดูรายชื่อกองร้อยที่นี่ เพื่อขอรหัสเข้ากองร้อยจากเซนจูเรี่ยนประจำกองร้อยนั้น (คลิกตรวจดูรายชื่อ) **

แม่ทัพประจำค่าย: เจสัน บัลธาซาร์ ไดซ์

{ ภารกิจเสริม } ผู้ช่วยจัดเอกสารแม่ทัพ

** งานพาร์ทไทม์ ทำได้ทุก วันจันทร์ **

** ไม่จำกัดคน ทำได้ทุกสัปดาห์เลย สัปดาห์ละ 1 ครั้ง ( 1 วัน ) **

{ เงื่อนไข }

- มีสเตตัส Tech+35

- เข้าร่วมได้ทุกคนที่ผ่านเงื่อนไข

( ข้อมูลการรับและทำงาน )

- เขียนโรลอิสระมาอาสาช่วยงานแม่ทัพ

- เขียนโรลอิสระแม่ทัพนำไปห้องเอกสาร

- เขียนโรลอิสระช่วยคัดกรอง แยกเอกสารเก่าและใหม่ และ เอกสารล่าสุด

- เขียนโรลอิสระตามอัธยาศัยจัดห้องเอกสาร

- เขียนโรลอิสระตามอัธยาศัย

- รับรางวัลและแจกแจงสเตตัส

เลือกสเตตัสที่จะเฉลี่ยอัพ

Charisma (ค่าเสน่ห์ตัวละคร เหมาะสำหรับสายนักแสดง นางแบบ ดารา ที่ต้องใช้ค่าความเสน่ห์) : .... หน่วย

Joker (ค่าความบันเทิง การละเล่น เหมาะสำหรับสายผู้ให้ความบันเทิงแก่คนอื่นๆ นักแสดง ดารา อื่นๆ) : .... หน่วย

Strength (ค่าความแข็งแกร่ง พละกำลังของร่างกาย ทักษะความชำนาญการใช้อาวุธ ยิ่งค่านี้สูงยิ่งใช้อาวุธได้อย่างชำนาญ

แม้แต่มีดสั้นเล่มเล็กๆ อาจควงหลุดมือบ่อยถ้าค่านี้ต่ำ) : .... หน่วย

Vehicle (ค่าทักษะการขับรถ ยานพาหนะ สิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆ แต่ยานพาหนะบางประเภทต้องควบคู่กับค่า Technology ด้วยเช่นกัน) : .... หน่วย

Technology (ค่าทักษะเกี่ยวข้องกับเทคโนโลยี เหมาะสำหรับสายโปรแกรมเมอร์ การใช้อาวุธทันสมัย

หรือ แม้แต่ผู้อยู่กับคอมพิวเตอร์ และ ยังเป็นความชำนาญเชี่ยวชาญเกี่ยวกับด้านวิทย์ เคมี ฟิสิกส์ อีกด้วย) : .... หน่วย

รางวัลภารกิจ: 500 Money - 2 Point

{ โปรพิเศษ เฉพาะคนที่ชื่นชอบการโรลพิเศษ *แล้วแต่คนจะทำก็ได้ไม่ทำก็ได้ส่วนนี้* }

** โรลเพลย์ 10,000 ไบต์ ได้รับจาก 2 Point เป็น 5 Point แทน **

** โรลเพลย์ 15,000 ไบต์ ได้รับจาก 2 Point เป็น 8 Point แทน **

** โรลเพลย์ 20,000 ไบต์ ได้รับจาก 2 Point เป็น 10 Point แทน **

hirochi -

{ แบบฟอร์มรายงานตัว }
ชื่อเต็มของคุณ ::นิวท์ เลิฟแสตรงค์
อายุ ::25
มารดาฝั่งมนุษย์ ::ลีอานา สกาแมนสันต์

ลักษณะนิสัย ::อารมณ์ร้อนแรง/ชอบการท้าทาย/ชอบช่วยเหลือผู้อื่นโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน/จิตใจเมตตาสิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้
/ชอบการต่อสู้มากๆ/ชอบฝึกใช้อาวุธต่างๆ/มีจิตวิญญาณของนักเรียนนายร้อยตำรวจในการพิทักษ์ความสงบสุข

วันเกิด ::/8/6/1995

สิ่งที่ชอบ ::ชอบอาวุธสงคราม ทั้งระยะไกลและใกล้
สิ่งที่เกลียด ::ฝุ่น และแมงมุม

โรคประจำตัวใดที่เด่นชัดที่สุด :: โรคดิสเล็กเซีย@Admin

ได้รับการรับรองจาก เทพมาร์ส ประจำกองร้อยที่ 5

Mazikeen -

{ แบบฟอร์มรายงานตัว }

ชื่อเต็มของคุณ :: เมซิคิน อัสทรานน่า บริคลาเทียร์
อายุ :: 21
ชื่อบิดาหรือมารดาฝั่งมนุษย์ :: มารดา - แอสตร้า เอลิเซ่ บริคลาเทียร์
ลักษณะนิสัย :: เฉยชา เงียบๆ ไม่ค่อยพูด เก็บตัว ชอบอยู่คนเดียว โลกส่วนตัวสูง มืดมนจนไม่น่าเข้าใกล้เท่าไหร่นัก ชื่นชอบเรื่องลึกลับและการใช้ชีวิตในเวลากลางคืน รักอิสระเสรี ไม่ชอบอยู่ในกฏเกณฑ์และการผูกมัด รวมถึงไม่ชอบให้ใครมาออกคำสั่ง ด้วยความที่เป็นคนไม่พูดไม่จาบวกกับหน้าตาที่ดูดุทำให้ไม่ค่อยมีใครอยากพูดคุยด้วยมากนัก
วันเกิด :: 05/09/1998
สิ่งที่ชอบ :: เรื่องลึกลับ, ความมืด, ความเงียบและอะไรก็ตามที่ดูเรียบง่าย
สิ่งที่เกลียด :: การสัมผัสหรือแตะเนื้อต้องตัว, คนพูดมาก, ความวุ่นวาย
โรคประจำตัวใดที่เด่นชัดที่สุด :: สมาธิสั้น

ได้รับการรับรองจาก เทพพลูโต ได้รับเลือก เซนจูเรี่ยน ประจำกองร้อยที่ 5

Izanami Izumi ดี

“ XVIII ”

[ เควสหลัก - เซนจูเรี่ยน ] พัฒนากองร้อย

          นี่มันออกจะน่าเหลือเชื่อเกินไปหน่อยมั้ง เธอต้องกำลังฝันอยู่แน่ๆ บ้าหน่า ไม่จริงไม่ใช่ไหม มนุษย์กึ่งเทพ….ตั้งแต่เด็กจนโตจนอายุสิบเก้าปีไม่เคยมีเรื่องไหนพีคเท่ากับเรื่องนี้มาก่อน สายเลือดแห่งเทพีวีนัสเป็นธิดาเทพีที่อยู่ในตำนานตำราโบราณ แล้วยังมีคนอื่นที่มีสายเลือดเทพอีก เรียกได้ว่าทั่วทั้งเกาะแห่งนี้กันเลยทีเดียวเชียว รายงานตัวกับแม่ทัพเจสันจนได้ลูกถึงความจริงอันน่าตกใจ พ่อไม่ได้โกหกแต่เขาต่างหากพูดความจริง โอ๊ย ไอ้บ้าเอ๊ย! ใครมันจะไปเชื่อลงล่ะ ได้มาเห็นกับตาก็ยากจะปฏิเสธ

          "แม่ทัพเจสัน คุณไม่ได้กำลังโกหกฉันอยู่จริงๆนะ" ทวนกล่าวถามซ้ำอีกรอบอย่างหน้าตกใจ ถึงกับทาบอก สีหน้าอิซึมิในตอนนี้เหวอเสียลุคสาวมั่นหน้ามั่นโหนกสุดๆ คนเรามันก็มีเรื่องให้สะพรึง หัวใจเต้นรัวเป็นจังหวะชะชะช่า

          "คุณอิซึมิ คุณถามผมมาสามรอบแล้วนะ ผมยืนยันคำเดิมแล้วดูเหมือนจะมีเรื่องสงสัยในหัวเต็มไปหมดใช่ไหม ไม่แปลกใครที่มาที่นี่ครั้งแรกก็เป็นเหมือนคุณ ส่วนเรื่องกองร้อยคุณอิซึมิได้รับเลือกให้กอง 4 แล้วผมมีเรื่องอีกหนึ่งอยากถาม…."

          เธอแค่ต้องการคำอธิบายก็เท่านั้น มันอาจจะใช้เวลา แต่ก็ต้องลองดูสักตั้งหวังว่าที่นี่มันจะไม่ได้แย่ ถ้ามีอุปกรณ์ครบเครื่องเทคโนโลยีก็พร้อมจะอยู่ "ฉันจะพยายามเข้าใจ ถ้างั้นก็เท่ากับว่าถ้าจะอยู่ในเกาะนี้ก็จะไม่ต้องหนีตายจากอสูรกายข้างนอกเพราะมีพลังเทพคุ้มครองสินะ ว่าแต่คุณเจสัน อุ้ย...ไม่สิ แม่ทัพเจสันมีเรื่องอะไรจะถามฉันเหรอคะ?"

          ชายหนุ่มร่างโปร่งพยักหน้าเล็กน้อย "คุณมีความสามารถในการดึดดูดผู้คน และมีความเป็นมิตรสูง บางทีคุณอิซึมิอาจจะสนใจตำแหน่ง เซนจูเรี่ยน ประจำกองร้อยที่ 4 มีหน้าที่พัฒนากองร้อยและดูแลเพื่อนๆ สมาชิกในกองร้อย หลังจากปิดเทมอฤดูร้อนไปสองปี ทำให้กองร้อยค่อนข้างฝุ่นจับ ผมกำลังหาคนที่มีความเป็นผู้นำควบคุมดูแลในกอง จะได้ช่วยกระจายหน้าที่แบ่งเบาช่วยเหลือกันและกัน"

          "ถ้าฉันตอบตกลงรับหน้าอันทรงเกียรตินี้ จะได้เป็นเซนจูเรี่ยนเหรอ มันแย่มากถ้าฉันต้องมาอยู่ที่นี่โดยต้องอยู่ในสถานที่สภาพฝุ่นเคอะ เช่นนั้นตอบตกลง จะช่วยพัฒนากองร้อยบูรณะขึ้นมาใหม่ค่ะ" แค่คิดก็สยดสยองรับไม่ได้อย่างรุนแรง เห็นฝุ่นเห็นความไม่สะอาดต้องขอลา แถมต้องมาเรียนรู้อยู่ที่นี่อีกนาน ในเมื่อออกข้างนอกไม่ได้ก็ทำข้างในให้มันดี

          "เช่นนั้น หลังจากบูรณะและพัฒนาต่างๆในกองเสร็จ คุณอิซึมิอย่าลืมส่งรายงานมาให้ผมนะครับ"

          "ได้เลยค่ะ เชื่อมือฉันได้!!" ค่อนข้างประทับใจกับความเป็นมิตรของอีกฝ่าย เป็นแม่ทัพที่ไม่ใช้อำนาจบาตรใหญ่ช่างประหลาด ร่างระหงหยิบบางอย่างล้วงออกมาจากกระเป๋าสะพายใบโตลายสตอเบอร์รี่ "รับไว้สิ ข้าวแกงกระหรี่ทงคัตสึเป็นหนึ่งในอาหารจานโปรดฉันเลย ถ้าคุณไม่ชอบมันฉันจะต้องเสียใจแน่ๆ ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือนะคะ จุ้บ~" เขย่าปลายเท้าจุมพิตลงบนแก้มชายหนุ่ม ก่อนอิซึมิจะเดินสะบัดผมออกไปพร้อมกับกระเป๋าลากหลายใบและกระเป๋าสะพาย

ข้าวแกงกระหรี่ทงคัตสึ

มอบ แม่ทัพเจสัน

@Admin

Tiana ดี

{ แบบฟอร์มรายงานตัว }

ชื่อเต็มของคุณ :: เซเรน่า เซน แมฟเวอร์ลินซ์

อายุ :: 18

ชื่อบิดาฝั่งมนุษย์ ::คาลิเฟอร์ ฟุนด์ แมฟเวอร์ลินซ์

ลักษณะนิสัย :: ชอบพูดจาสุภาพ เหมือนจะดูเป็นเด็กเรียบร้อย ขี้อ้อน มักจะมีรอยยิ้มน้อยๆประดับอยู่บนใบหน้าไร้เดียงสาชวนให้รู้สึกผ่อนคลายนุ่มฟูอยู่เสมอ  แต่นั่นก็แค่การแสดงละครตบตาเป็นกำแพงเพื่อปิดบังเก็บซ่อนตัวตนจริงๆเท่านั้น เธอเป็นเด็กสาวขี้เล่น ชอบแกล้งหยอกคนที่ถูกใจเมื่อมีโอกาส แต่เธอก็พอที่จะรู้ว่าตอนไหนควรเล่นไม่ควรเล่นบ้าง เซเรน่าชอบความสมบูรณ์แบบและคำชื่นชม เธอปราถนาจะเป็นที่ยอมรับ ถ้าอะไรมันไม่เป็นไปตามที่คาดหวังก็สามารถทำให้เธอหัวเสียอารมณ์ติดลบได้ง่ายๆ ซึ่งเวลาเธอสติหลุดมักจะเผลอใช้ความรุนแรงไม่กับตัวเองก็สิ่งของหรือคนรอบข้าง

วันเกิด :: 29/09

สิ่งที่ชอบ :: คำชม /แมว /ของแพง /ของเล่นผู้ใหญ่...

สิ่งที่เกลียด :: พวกไม่มีมารยาทหยาบคายไร้เหตุผล / น้ำหอมและของที่มีกลิ่นแรงจนฉุน

โรคประจำตัวใดที่เด่นชัดที่สุด :: สมาธิสั้น

ได้รับการรับรองจาก เทพีวีคา โพต้า ประจำกองร้อยที่ 4

Tiana ดี

SERENA 8

ปากพาซวย

หลังจากมาถึงเกาะเธอก็ตรงมาที่อาคารพรินซิเพียทันทีตามคำแนะนำของพวกตัวอักษรลอยได้

.

.

.

ปัจจุบันเซเรน่ายืนนิ่งเงียบอยู่ในห้องทำงานของอาคารหินอ่อน ขณะที่รอผู้ชายเบื้องหน้าที่แนะนำตัวเองว่าเป็นแม่ทัพจัดการตรวจสอบเอกสารของเธอ เซเรน่าก็ยืนเหม่อนึกถึงคำท้าของใครบางคน ที่ท้าให้จูบผู้ชายที่เจอคนแรกบนเกาะอย่างชั่งใจ ซึ่งในที่นี้ก็นับได้ว่าชายตรงหน้าคือคนที่เธอเจอคนแรกบนเกาะน่ะนะ...

"เธอเป็นบุตรีของเทพีวีคา โพต้า" ขณะที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ ชื่อของมารดาที่เเท้จริงก็ดังเข้ามาในโสตประสาท เป็นชื่อเทพีที่เธอไม่เคยรู้จักไม่คุ้นหูตามตำนาน นิยายหรือหนังเเฟนตาซีที่เคยดูเลยสักนิด เด็กสาวถอนหายใจแต่ก็พยักหน้ายิ้มๆเป็นเชิงรับทราบ เขายังคงพูดต่อเกี่ยวกับกองที่เธอต้องไปสังกัด เด็กสาวเพียงรับฟังเงียบๆไม่ได้เอ่ยแทรกอะไรตามมารยาทที่พึงมี

“ก่อนที่หนูจะไป คุณแม่ทัพช่วยหนูสักเรื่องได้ไหมคะ” เซเรน่าเอ่ยแทรกขึ้นมาหลังจากเขาเล่ารายละเอียดทุกอย่างจบแล้ว เด็กสาวเม้มปากมุ่นคิ้วก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยท่าทีจริงจัง  เธอมองไปที่แม่ทัพเจสันที่ดูเหมือนจะงงกับสิ่งที่เธอพูดแต่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรและเหมือนจะตั้งฟังสิ่งที่เธอจะขอให้ช่วยดีอยู่เหมือนกัน

จริงๆตามคำท้าเธอจะไม่ทำก็ได้ แต่ถ้าเกิดเธอไม่ทำตามคำท้านั่นเธอจะกลายเป็นพวกขี้แพ้ พวกอ่อนทันทีซึ่งมันเป็นสิ่งที่เด็กสาวรับไม่ได้อย่างแรง และคนตรงหน้าก็ดูใจดีน่าจะไม่ว่าอะไรเธอ….มั้ง

“คุณแค่ยืนนิ่งๆ แน่นอนว่าไม่มีอะไรอันตราย แล้วที่เหลือหนูจัดการเองแล้วก็…. ขอโทษนะคะ” เด็กสาวพูดรัวเร็วก่อนจะเดินเข้าไปประชิดตัวของแม่ทัพเจสันที่สูงพอๆกันกับตัวเธอด้วยความว่องไว แล้วชิงเอาปากแตะไปที่ริมฝีปากของอีกฝ่ายอย่างเร็วๆแล้วผละออกมา แต่ถึงอย่างนั้นความรู้สึกนิ่มๆอุ่นๆที่ริมฝีปากของจูบแรกของเธอก็ยังเหมือนจะคงติดอยู่แม้ว่าเธอจะผละออกมาแล้ว….

“ฮะแฮ่ม...แค่นี้แหละค่ะขอบคุณมากอย่าพึ่งเข้าใจผิดไปนะคะ มันจำเป็นน่ะค่ะ” เซเรน่าพูดออกมาด้วยใบหน้านิ่งๆเพราะเขินนั่นแหละโดยไม่คิดที่จะอธิบายการกระทำของตัวเองแล้ววางของตอบแทนไว้ให้บนโต๊ะของอีกฝ่าย เด็กสาวเดินเชิดหน้าทำท่าเหมือนจะเดินออกจากห้องไป เธอไม่สนว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรต่อเพราะตอนเธอนี้เธอไม่ขออยู่ฟังแล้ว กรี๊ดดดด----

ปึก!

“.....!!” เซเรน่าชะงักกึกมองตามลูกธนูที่พุ่งเฉี่ยวหน้าของเธอไปปักอยู่ที่ประตูทางออกอย่างอึ้งๆ เธอหันกลับมองที่ด้านหลังของทิศที่ลูกธนูพุ่งมาอย่างหวาดเสียว ชัดเลย--- ตอนนี้เธอเห็นหลักฐานคามือของคนร้ายได้อย่างชัดเจน แม่ทัพเจสัน! จูบแค่นี้จะฆ่าจะแกงกันเลยรึไงคะ!

เด็กสาวตะโกนกรีดร้องอยู่ในใจก่อนจะตั้งสติ แล้วฉีกยิ้มที่คิดว่าอ่อนหวานที่สุดออกมาเพื่อเอาตัวรอด เผื่อคนตรงหน้าจะเห็นใจในความสวย(?)ของเธอบ้าง  “ เรามาคุยกันก่อนก็ได้นะคะ… ไม่เห็นจะต้องรุนแรงกันเลยนี่เนอะ”

“ในเมื่อผมช่วยเซเรน่าแล้ว เช่นนั้นผมก็ขอทดสอบสมรรถภาพร่างกายเซเรน่า” คำพูดของแม่ทัพเจสันทำเธอถึงกับติดสตัน การจูบนี่มันเกี่ยวอะไรกับทดสอบสมรรถภาพของเธอไม่ทราบกันคะ คุณแม่ทัพ!

“หืม.. ทดสอบร่างกายหรอคะ ชิลมากค่ะเห็นแบบนี้หนูก็ออกกกำลังกายบ่อยนะคะ” เซเรน่าพูดเสียงหวานไหลไปตามน้ำ ตอนนี้คนตรงหน้าให้ทำอะไรเธอก็ทำตามหมดนั่นแหละ

“ถึงยังก็วางธนู…”

“เดินตามผมมา” น้ำเสียงเหมือนคนอารมณ์ดีเอ่ยแทรกเธอขึ้นมา ก่อนที่เขาจะเก็บธนูไปยังที่เดิมของมัน แล้วเดินนำเธอออกจากห้องทำงานของแม่ทัพของเขาไป เซเรน่ากระพริบตาปริบๆด้วยความงุนงง คิ้วขมวดแทบจะเป็นปมแต่ก็เดินตามคนเป็นแม่ทัพประจำค่ายไปอย่างจำยอม

เด็กสาวก้าวเดินชายที่นำเธอไปเรื่อยๆจนกระทั่งออกจากอาคารหินอ่อนสีขาวและค่ายไป เดี๋ยวนะ… เขาจะพาเธอไปทดสอบสมรรถภาพร่างกายแน่ใช่ไหมแล้วทำไมมันต้องออกมาจากค่ายด้วยเนี่ย เซเรน่าลอบปาดเหงื่อพลางมองหาทางหนีทีไล่ไปในตัวระหว่างทางที่เดินไป

@Admin

มอบ ดอกราตรี ให้แม่ทัพเจสัน

RalphVil -

{ แบบฟอร์มรายงานตัว }
ชื่อเต็มของคุณ :: ราล์ฟ วิลโลว์ [Ralph Villow]
อายุ :: 17 ปี
ชื่อบิดาหรือมารดาฝั่งมนุษย์ :: อันนา วิลโลว์ [Anna Villow - Mother]
ลักษณะนิสัย :: นุ่มนวลอ่อนโยน ใจกว้าง มีน้ำใจกับผู้อื่นเสมอ เป็นคนโกรธยาก เว้นแต่ว่าจะมีเรื่องไปสะกิดต่อมโมโหเข้า (เวลาโกรธจะดูน่ากลัวสุดๆ) แต่ถ้าจบเรื่องก็คือจบกัน ไม่สาวความหรือขุดคุ้ยอีก
วันเกิด :: 11 March 2003

สิ่งที่ชอบ :: ช่วงเวลาที่สงบสุข, สิ่งแวดล้อมใต้ทะเล
สิ่งที่เกลียด :: การทำร้ายผู้อื่นด้วยการใช้ปมด้อยของอีกฝ่าย

โรคประจำตัวใดที่เด่นชัดที่สุด :: โรคดิสเล็กเซีย

ได้รับการรับรองจาก เทพแกรนคัส ประจำกองร้อยที่ 5

@Admin

Mazikeen -

                      ภายในหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ เมซิคินพบเจอกับเรื่องประหลาดรวมๆ กันแล้วเยอะกว่าเจอมาทั้งชีวิตรวมกันอีก เธอเป็นอะไรนะ ? มนุษย์ครึ่งเทพ ? บิดาคือพลูโต.. ในแต่ละวัน สมองของเมซิคินขบคิดเรื่องนี้เป็นร้อยเป็นพันครั้งง ถ้าหากพ่อของเธอเป็นเทพเจ้าจริง งั้นก็แสดงว่าแม่ของเธอก็รู้มาตลอดและก็ปกปิดเรื่องนี้มาตลอดเช่นกัน นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมมารดาถึงเอาแต่บอกว่าพ่อของเธอไม่ได้ตาย เพียงแต่จากไปในที่ไกลแสนไกล.. อืม ว่ากันตามจริงก็น่าจะไกลจนเธอเอื้อมไปไม่ถึงเชียวล่ะ ทว่าเธอกลับไม่มีความคิดอยากจะพบกับพ่อบังเกิดเกล้าสักครั้งหนึ่ง นั่นอาจจะเป็นเพราะว่าเธอรู้สึกว่าตัวเธอเองไม่ได้ขาดความอบอุ่น ไม่ได้ต้องการความรักจากพ่อในเมื่อแม่กับพี่ชายรวมถึงเจ้าโดนัทก็เติมเต็มให้เธอได้แล้วในตอนเด็ก.. และเธอก็ยังค้นพบความจริงอีกว่าสิ่งที่ทำให้เธอเข้ากับคนอื่นไม่ค่อยจะได้นั่นคือสายเลือดอีกครึ่งหนึ่งที่ไหนเวียนอยู่ในตัวเธอ..
                      พลูโต.. เทพเจ้าที่ควบคุมทุกสิ่งใต้พื้นพิภพ.. และนั่นหมายถึงความตายด้วยเช่นกัน
                      ช่างเถอะ.. เมซิคินส่ายหน้า เธอดึงสติกลับมา ตอนนี้เธอกำลังยืนอยู่ในห้องที่เคยมารายงานตัวแถมยังพ่วงตำแหน่งเซนจูเรียน.. ซึ่งเธอคิดว่าน่าจะเป็นตำแหน่งที่ค่อนข้างจะทรงเกียรติ แต่เอาเข้าจริงแล้วเป็นตำแหน่งที่งานยุ่งและค่อนข้างจะน่าปวดหัวเลยทีเดียว เมื่อไม่นานมานี้เธอได้รับมอบหมายให้พัฒนากองร้อย และนั่นคือสาเหตุที่เธอมายืนอยู่ตรงนี้
                     เมซิคินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เธอรู้ว่าการใช้โทรศัพท์นั้นไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่ เนื่องจากเหล่าอสูรกายจะตามหามนุษย์ครึ่งเทพจากสัญญาณโทรศัพท์ของพวกเขา ..แต่ว่านี่มันยุคไหนแล้ว เธอตัดใจทิ้งโทรศัพท์ไม่ลงจริงๆ
                     นิ้วที่เล็บถูกตัดจนสั้นกุดเลื่อนผ่านหน้าจอไปมาอยู่ครู่หนึ่ง เธอเช็คนั่นเช็คนี่ตามปกติ มีข้อความของพี่ชายกับแม่ส่งมา ส่วนมากจะเป็นรูปเจ้าโดนัท หมาน้อยที่ตัวไม่น้อยเลย เธอส่ายหน้าอย่างจนใจก่อนที่จะตัดสินใจพิมพ์ข้อความตอบกลับไป หญิงสาวเก็บโทรศัพท์ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องทำงานของแม่ทัพ
                     "คุณมีธุระอะไรรึเปล่า" เสียงๆ หนึ่งดังขึ้นทันทีเมื่อเธอเดินผ่านบานประตูไป
                     "มาคุยเรื่องพัฒนากองร้อยค่ะ" เมซิคินกระแอมกระไอเล็กน้อยก่อนที่จะตอบคำถาม
                     "อ้อ" อีกฝ่ายพยักหน้า "ไม่มีรายละเอียดมากหรอก ก็แค่ซ่อมแซม บูรณะสิ่งของหรือสถานที่ในกองร้อยให้ดีขึ้นนั่นแหละ"
                     ดวงตาสีอเมทิสต์กลอกไปมา เธอพยายามคิดถึงแผนภาพการพัฒนาและบูรณะกองร้อยที่ 5 ของเธอ แม้ในหัวจะว่างเปล่า แต่การกระทำที่เธอแสดงออกนั้นกลับตรงกันข้าม เธอรับคำในลำคอพลางพยักหน้า แม้ว่าเธอจะคิดไม่ออกว่าตัวเองจะพัฒนากองร้อยยังไงให้ดีขึ้นมา แต่เธอก็สามารถศึกษาได้.. บางทีอาจจะใช้เวลามากหน่อย แต่เธอก็ไม่อยากทำให้งานชิ้นแรกที่เธอรับมาในฐานะเซนจูเรียนต้องออกมาดูไม่ดี
                     หญิงสาวเอ่ยคำอำลา ขบคิดเรื่องกองร้องเล็กน้อยก่อนที่จะเดินจากไป


                     @Admin

Magnus Barnes -

{ แบบฟอร์มรายงานตัว } ชื่อเต็มของคุณ :: แม็กนัส บาร์นส์ ( Magnus Barnes ) อายุ :: 24 ชื่อบิดา-มารดาฝั่งมนุษย์ :: รู้เพียงแค่ชื่อพ่อแม่บุญธรรม พ่อ มาร์เซล บาร์นส์  ( Marcel Barnes ) แม่ เมลลิซา บาร์นส์ ( Mellissa Barnes ) ลักษณะนิสัย ::  ไม่ชอบการต้องอยู่ที่เดิมๆเป็นเวลานาน , สนอกสนใจกับทุกสิ่งที่ไม่เคยเห็น , ไม่ชอบแตะเนื้อต้องตัวผู้อื่น( เว้นคนสนิทและคนที่สนใจ ) , เป็นมิตร แต่ไม่ชอบเข้าหาผู้อื่นก่อน , อยากรู้อยากเห็น วันเกิด :: 28/01/1998 สิ่งที่ชอบ :: หนังสือ , ธรรมชาติ , สิ่งแปลกใหม่ , ชา สิ่งที่เกลียด :: การแตะเนื้อต้องตัว , ความรุนแรง , อาการเมารถ โรคประจำตัวใดที่เด่นชัดที่สุด :: ดิสเล็กเซีย ได้รับการรับรองจาก เทพเมอร์คิวรี่ ประจำกองร้อยที่ 4 @Admin

Jason มาร

{ ภารกิจแม่ทัพ I }

- เรียนรู้ประสบการณ์จากแม่ทัพ -

** เปิดรับคนเดียว **

      เจสันนั่งตรวจรายงานจากสภาเซเนท ก่อนตรวจรายชื่อชาวค่ายใหม่ๆ เขานั่งคร่ำเครียดกับการเขียนรายงานส่งสภาเซเนทและจัดสรรของบประมาณมาพัฒนาค่ายในปีนี้จากสภา ด้วยเขามีเวลาไม่มาก อีกเดี๋ยวจะต้องไปพบเทเรซ่าเพื่อถามไถ่เรื่องเหตุการณ์
     "........." @ผู้เปิดภารกิจ
     "มีอะไรงั้นเหรอครับ" แม่ทัพเจสันเงยหน้าขึ้นมองจากโต๊ะทำงานตามเสียงคนทักขึ้น ก่อนจะเห็นเป็นชาวค่ายนี่เอง ดูเหมือนเธอจะเป็นคนในกองร้อย [ใส่เลขกองร้อยคุณ]
     "........." @ผู้เปิดภารกิจ
     "อืม ช่วงนี้ไม่มีอะไรทำงั้นเหรอ อันนี้ที่จริงผมกำลังจะออกไปข้างนอกทำธุระนิดหน่อย หากคุณว่างจะไปด้วยกันก็ได้นะครับ ขากลับจะได้แวะเที่ยวช้อปปิ้งซื้อของกลับมาค่ายด้วย" แม่ทัพเจสกล่าวเอ่ยขึ้นหลังจากนึกตามสิ่งที่อีกฝ่ายถาม ดูเหมือนจะได้สอนประสบการณ์การเดินทางโลกข้างนอกให้อีกฝ่ายไปด้วยเลย แต่ไม่ว่าระวังตัวมากแค่ไหนหรืออำพรางกลิ่น แต่สายเลือดเทพในกายเราก็มิอาจถูกกลบโดยหมดสิ้นได้ ถึงยังไงก็ยังมีโอกาสเจออสูรกาย
     "........." @ผู้เปิดภารกิจ
     "ดูเหมือน[เธอ/คุณ]อยากไปทำภารกิจร่วมกับผมสินะครับ เช่นนั้นอีกสองชั่วโมงเจอผมที่คอกม้าของค่าย เราอาจใช้เวลาสักสองวันกว่าจะกลับค่าย เช่นนั้นคุณเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าไว้สักสองวันก็ได้นะครับ" เจสันยิ้มแจ้งต่อชาวค่ายก่อนทักทายอำลากลับ "ซัลเว แล้วเจอกันค"

      - เขียนโรลเพลย์กลับไปห้องพักกองร้อย และ เก็บกระเป๋าสำหรับสองวัน ที่กระทู้ { กองร้อยสังกัด } ห้องพักของคุณ
      - เขียนโรลอิสระที่ { RPG } คอกม้าพีคากูลัส  มาตามนัดแม่ทัพเจสัน - เขียนโรลเพลย์ลากแม่ทัพได้เลย แท็ก @Jason เดี๋ยวแม่ทัพไปต่อโรล  และ รอโรลจากแม่ทัพลากไปเมืองแรกที่นอกค่าย



** ซัลเว เป็นคำทักทายและคำลาของชาวโรมัน